Na tienen niet bellen

Het is gewoon bij ons dat we na tienen ‘s avonds niet meer te bellen tenzij het strikt noodzakelijk is. Gewoon om schrikken te voorkomen. Gisteravond om half tien ging de telefoon over. Het display meldde ‘ oma’ , dat wil zeggen, mijn moeder. Maar voor ik bij de telefoon was werd de verbinding weer verbroken. Vreemd, wel niet na tienen, maar ik ben het al niet gewoon dat ze zo laat belt en doorgaans heeft ze genoeg geduld om mij de telefoon op te laten nemen. Vind je het gek dat ik me toch een beetje zorgen maakte? Zeker toen bij herhaalde pogingen terug te bellen de ingesprektoon te horen was. Ze is 92 en al twee keer eerder lelijk onderuit gegaan. Na een kwartiertje had ik haar aan de lijn, niets aan de hand. Dat wil zeggen, sinds gisteren is ze over van KPN op Ziggo, drie in een, of hoe ze het daar ook noemen. Telefoon, televisie en internet. Dat laatste gebruikt ze nog niet maar we wachten met smart op haar gmailadres.
Wat was het geval, haar telefoon was gaan knipperen met de boodschap dat er een bericht voor haar was binnengekomen. Van wie stond er niet bij en bij de uitgebreide instructies was er niet over gerept. Dus was ze via de knop ‘ laatste gesprekken’  even op zoek gedaan, maar vol twijfel, waar ben ik nu mee bezig? Uiteindelijk blijkt het een voicemailbericht, een bandje dat ze gezien haar matig gehoor niet goed kan volgen. Standaard bericht.
‘ Hè, verdorie, waarom sturen ze dan ook zo laat dat soort berichten naar oude mensen?’
Ik kon niet anders zeggen dan ‘ Waarom val je deze oude man dan lastig op dit uur van de avond?’
Schaterlachend wenste ze me een goede nachtrust, ik gun haar hetzelfde.