Windkracht 9

Het is nog vroeg, net negen uur. En toch zit ik al gapend achter mijn bureau. “Zware nacht gehad, zeker”, informeert mijn collega belangstellend en zo luid dat de rest van de afdeling ook direct de oren spitst. Tja, in zo’n geval kan ik natuurlijk gewoon de waarheid vertellen, we hebben tot diep in de nacht doorgeklaverjast en daarbij de inhoud van de nodige flesjes bier zien verdampen. Ik vind dat te gemakkelijk en bovendien niet getuigen van hart voor de zaak (niet dat dat op dat moment een belangrijke drijfveer was).

“Hm, dat kun je wel zeggen, een loodzware nacht. Ik heb amper mijn bed gezien. Het stormde nogal, gisteravond en dat was voor onze dijkgraaf aanleiding dijkbewaking in te stellen. Met vloed en storm dan kan het bij ons aardig spoken. De stormvloedkering bij Krimpen, een van de eerste projecten van het Deltaplan, is in onderhoud en kon niet gebruikt worden. En dus werd besloten tot het formeren van bewakingsploegen.” Ik zag dat ik de aandacht volledig had. Omdat ik doorgaans zeer betrouwbaar ben durfde niemand ook maar enigszins sceptisch te reageren. Een schepje er bovenop, dan maar.

“Toen we in ons stadje aan de rivier kwamen wonen werd de mogelijkheid opgeroepen te worden voor dijkbewaking al van ambtelijke weg geopperd. Wat zeg ik, ik moest ervoor tekenen direct en zonder morren aan een eventuele oproep gehoor te geven. Dat zal zo’n vaart niet lopen, dacht ik. En dan nog, ik had het huis al gekocht, dan ga je vanwege zo’n futiliteit je toch niet terugtrekken! Eerlijk gezegd was ik die oekaze allang vergeten, het was immers al een kleine tien jaar geleden. Hoe dan ook, gisteravond, rond achten werd ik gebeld. Of ik maar paraat wilde staan vannacht, ik zou bij aanhoudende storm dijkbewaking moeten lopen van twee tot vier. Half twee melden bij de Veerpoort voor nadere instructie. Alleen als de rust weergekeerd was zou ik een tweede telefoontje krijgen. Ik had geen idee wat te wachten stond. Nooit eerder had ik een van mijn plaatsgenoten over dijkbewaking horen praten. Wordt dat sjouwen met zandzakken? Hoe kleed je je op zo’n klus. Zuidwester, oliejas? Heb ik natuurlijk niet. Rubberlaarzen, die wel, maar als ik die dijk tig keer heen en weer moet lopen dan doe ik dat toch liever op gewone stevige schoenen. Zal ik proberen een uurtje te slapen? Dat lukt vast niet, en te vroeg en te spannend.”Ik gaap nog eens ongegeneerd en een van de collega’s gaat snel een kopje zwarte koffie voor me halen. “Ha lekker, dank je.”

“Om een lang verhaal kort te maken, om half twee sta ik, dik ingepakt want het is behoorlijk koud, met drie anderen bij de Veerpoort te wachten op instructies. Dat duurt een dik kwartier maar dan komt er toch eindelijk een kantonnier van Rijkswaterstaat aan. We krijgen de opdracht twee aan twee de dijk af te lopen, twee richting oost, twee naar het westen. Voor beide ploegjes gaat het om een stuk van ongeveer drie kilometer. Men vreest dat de rivier buiten haar oevers zal treden en wij moeten daar melding van maken, als we iets zien. Iets zien? We zien bijna niets. De zuidwesterstorm beukt het water tegen de rivierkribben en daardoor spat het in een dichte nevel over de dijk. We tornen tegen de storm in en lopen het ons toegewezen stuk dijk af. Wat is dat zwaar, zeg! We zien niets verontrustend en keren terug. Wind mee, als het even kan is dat nog moeilijker. Met de grootst mogelijke inspanning weten we ons staande te houden. We hebben de ons toegewezen twee uur bijna nodig voor die zes kilometer. Door en door nat, verkleumd tot op het bot, komen we tegen vieren terug bij de veerpoort en melden we ons af. Snel naar huis, een warme kom erwtensoep en dan nog even naar bed”.

Om zeven uur gaat de wekker al weer. Mijn vrouw moppert, “wat heb jij onrustig geslapen vannacht, je was constant in de weer”. Ik wil me nog een keer omdraaien maar word onverbiddelijk het bed uitgestuurd.
” ‘s Avonds een vent, ‘s ochtends een vent”, grijnst ze, “ga jij maar lekker werken!”

7 Comments

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.