Ik mag graag enige ironie in mijn opmerkingen leggen. Dat het een soort van humor is die niet iedereen (direct) begrijpt neem ik dan maar op de koop toe.
Toen de Muppetshow vanuit de Verenigde Staten naar ons land overwaaide werd mijn bijnaam al snel Muppet, een bijnaam die ik mocht delen met een collega met wie ik ook de ironie deelde. U begrijpt het, we namen het als een geuzennaam. Niet in de laatste plaats omdat men met Muppets doelde op de heren Waldorf en Statler, de hoogbejaarde mopperkonten die vanuit hun loge de show van welgemeend en deskundig vernietigend geestig commentaar voorzien.
Ik werk nu al jaren niet meer maar sinds kort maak ik wederom naam, nu als Waldorf.
🙂
zo is dat