Er ligt een dikke deken over de weiden. Schapen zie je niet, daar waar koeien staan ontwaar je slechts de kop, net boven de nevel uitstekend. De zon speelt met het veelkleurig bladerdak van de eik in herfsttooi. De polder slaapt uit, het is zondag. Een buizerd vliegt zijn eerste verkenningstocht, op zoek naar een ontbijtje. Dan klinkt een misthoorn vanaf de rivier. De schipper van een voetveer houdt in, hij weet dat de duwboot te dichtbij is om een veilige overtocht te garanderen. De vroege kerkgangers maken zich geen zorgen, zij wachten op de kerkklokken die hen zullen oproepen, kort nadat ze de overzijde bereikt hebben. Het ritme is bekend, al jaren. Holland in de herfst, bron van inspiratie.
Het ultieme zondaggevoel!
herinnering uit de tijd dat ik nog om acht uur, half negen een toertocht van zo’n 100 km startte. Nu lekker slapen en mopperend gewekt worden door de kerkklokken. In dit geval een echte Waldorf.
Heel beeldend verhaal met een mooie sfeertekening
maar wel een beetje koud, zo vroeg
mwah, dat vroeg valt wel mee. De eerste kerkklokken luiden hier rond half tien en toen was het al behoorlijk aangenaam wandelen
De rillingen van koude herkenning lopen over mijn rug…
koud maar prachtig gezicht, bedankt voor RT
Kort nadat ze de overzijde bereikt hebben? Dan hoeven die kerkgangers niet meer naar de klokken te luisteren toch?!
wachten ze op de klokken dan komen ze te laat, ieder zijn eigen geloofsgemeeenschap, zo nodig over de rivier
mooi!
Nederland is ook mooi (en niet alleen in de herfst)