Ik ben het een beetje verleerd, me focussen. Het hoeft ook niet vaak meer. Natuurlijk, als ik achter het stuur zit ben ik geconcentreerd met weg en verkeer bezig, heb ik een bespreking dan houd ik me aan het onderwerp. Dat soort focus op korte termijn en/ of op een handeling lukt wel. Maar me voor langere tijd richten op een zaak, dat de hoofdzaak maken lukt niet meer.
En, zoals gezegd, dat hoeft ook niet meer. Ik kan het me permitteren me met van alles en nog wat bezig te houden. En zo dwaalt ook de focus op het schrijven van deze WOT weer af, ineens voel ik de noodzaak om Focus op Youtube op te zoeken. Bij deze:
Grappig! Leuke associatie maar het luisteren laat ik maar aan anderen over… 🙂
nogal heftig hè
Ik kende Focus nog niet, maar ik geloof dat ik dit ook graag aan anderen over laat. On topic: ik vind focussen op één ding voor langere termijn ook erg lastig. Er is zoveel leukers overal!
focussen is heilig moeten, jezelf opgelegd. Ik doe daar niet meer aan
Goed zo: het ‘moeten’ is er bij jou (al) van af! Kunnen meer mensen een voorbeeld aan nemen 😉
Voor mij gaat focus niet over ‘moeten’, maar over ‘aandacht hebben voor dat wat je doet. Is andere koek. Nou ja, een beetje dan
is dat aandacht hebben niet ook een (zelf opgelegd) moeten?
en mijn aandacht kan er zó van af zijn… Ik geef de mijzelf ruimte om te dagdromen en voor mij uit staren: is goed voor mijn creativiteit 🙂
maar dan zitten we weer op een lijn, de focus loslaten
Op het moment, dat je het moeten loslaat
Lukt alles veel beter.
Bekende muziek 🙂
grotendeels waar