Het woord van deze week is geen. Beter, er is op het moment van schrijven, kwart over negen in de avond, nog geen woord. En dan wordt de tijd wel krap om nog een blog te schrijven. Per slot van rekening wil ik deze koningsdag ook nog een Oranjebitter tot me nemen. Martha is waarschijnlijk nog aan het feesten na eerst de vrijmarkt afgestruind te hebben, op zoek naar die ene vondst die over een paar jaar bij Tussen kunst en kitsch als de aankoop van het jaar beoordeeld wordt. Geen dus en ook daarover kan ik een stukje schrijven.
