'Ach, jongen toch', verzuchtte zijn moeder, 'jij komt nog eens op het verkeerde pad als je zo je school blijft verwaarlozen'. En hij moest haar gelijk geven. Leren was niet zijn sterkste kant al had hij met rekenen nooit problemen gekend. Taal, geschiedenis, aardrijkskunde, wat had je eraan? Rekenen, daar ging het om. Aardrijkskunde, liever... Lees verder →
'Meestal maak ik bij een nieuwe kennismaking een goede inschatting, weet ik wat voor vlees ik in de kuip heb. Maar zelfs ik kan me een keer vergissen.' Dat zelfverzekerde ken ik van Ans, het zal mij benieuwen met wat voor een onthulling zij gaat komen. Verwachtingsvol kijk ik haar aan, zo van kom maar... Lees verder →
We kennen allemaal het sprookje van Roodkapje, het meisje dat op bezoek ging bij haar zieke oma en op het hart gedrukt kreeg niet van het rechte pad af te wijken. De afloop hoef ik niet te vertellen. Of toch, de gebroeders Grimm braken het verhaal vlug af met het bekende sprookjeseinde, en ze leefden... Lees verder →
"Rij voorzichtig!" "Natuurlijk, ik rij altijd voorzichtig." Hij schudt zijn hoofd, een overbodige aanmoediging. Goed bedoeld, maar hij kan er niets mee. Het is hun laatste gesprek. Het gevaar komt van rechts. Rechts, niet geven maar nemen. De situatie is onoverzichtelijk, vooral door die verkeerd geparkeerde vrachtwagen. De BMW van rechts neemt voorrang, hij kan... Lees verder →
Helden, we hebben er te weinig. Echte helden dan. Maar Pieter is er nog zo een. "Pff, het was een mooi feest maar ik ben blij dat het achter de rug is." Hij ploft op de bank, trekt zijn schoenen uit en schenkt zichzelf een biertje in. Wat een gedoe, alleen omdat hij dat... Lees verder →
' Heb je het overleefd?' Henk vraagt zich in eerste instantie af waarover het gaat. O, natuurlijk, vorige week was hij er niet, een brunch, georganiseerd door zijn oude werkgever. Wat een vraag, denkt hij. Als ik nu geen antwoord geef,niets zeg, zou ze dan denken dat het me teveel geworden zou zijn? Dat magere... Lees verder →
Dan toch maar weer bij het Leger des Heils proberen denkt Wim. Meestal lukt het niet meer dan twee nachten achter elkaar. Maar je weet maar nooit al is kans klein. Misschien valt het mee. Gelukkig vriest het niet deze kerstperiode. Vorige week, met die sneeuw, heeft hij nog een nachtje in een bushokje doorgebracht,... Lees verder →
Het bord, te koop, staat er nog. Nauwelijks zichtbaar, overwoekerd door een jaren verwaarloosde tuin. Drie verschillende makelaars hebben hun best gedaan het huis te verkopen, alle drie staakten ze hun pogingen, het zinloze ervan inziend. Het is de buurt een doorn in het oog. Een zo lang leegstaand pand is geen reclame voor de... Lees verder →
Met kracht spuwt hij zijn fluim pruimtabak in de kwispedoor, richten kan hij nog als de beste. Richten en verhalen vertellen. Hoe hij als ketelbinkie van dertien zijn eerste zeereis maakte, meteen naar Houston. Over hoe hij zich aangesloten had bij de communisten in de Spaanse burgeroorlog en ternauwernood een zelf voorbereide aanslag op een... Lees verder →
Willem kon er maar niet over uit, Hij deed als altijd zeer nauwkeurig zijn werk, niemand zou hem op een slordigheid kunnen betrappen. Zelfs op te verzenden brieven meldde hij steevast postcode en huisnummer als afzender op de achterzijde. Hij kon dan ook niet begrijpen dat zijn jaarcontract bij Enzo niet verlengd werd. De chef,... Lees verder →
Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.