Zonder vooropgezet plan fietsten we gisteren door de Baronie van Breda, het Chaamse bos. Gewoon een stukje Nederland dat we nog niet kenden. Knooppunten aan elkaar geregen, uiteindelijk een goede vijftig kilometer. Volkomen onverwacht, we draaiden net naar knooppunt 49, zagen we het bordje Wijngaard Dassemus. Wie verwacht er nu een wijngaard in het Brabantse land? Nieuwsgierig als we zijn rijden we het erf op, even kijken. We waren welkom en werden uitgenodigd de van vorige week, open dag, nog uitgepijlde route te volgen. Interessante uiteenzetting onderweg over het hoe en waarom van deze teelt op de koude grond. De oogst is net begonnen, nog driekwart van het perceel te gaan.
We hebben een flesje meegenomen, op goed geluk. Geen idee maar volgens de wijngaardenier moet hij lekker zijn. Het bedrijf is goed voor jaarlijks 20.000 flessen die in de regio verkocht worden.
Er schijnen steeds meer mensen te zijn die zelf wijn/ bi.ertjes maken. Hoop wel dat hij smaakt..
Die indruk heb ik ook maar dit bedrijf bestaat al geruime tijd
Wijn hoeft heus niet altijd van de meer zuidelijk gelegen landen te komen 🙂 Laat het je smaken 🙂
volgens mij hebben druiven zon nodig om te rijpen en de grond is ook belangrijk. Desalniettemin, ik geef het een kans!