Met plezier kijk ik dezer dagen naar het televisieprogramma Verborgen verleden. Via uitzending gemist en ik heb nog wat in te halen. Er is altijd wel ergens iets noemenswaardig te vinden. Maar ook het tijdsbeeld van die voorouders is vaak boeiend. Ik mag het graag zien.
Mijn vader is in onze geschiedenis gedoken en kwam in rechte lijn, dus vader op vader, uit in 1742. Allemaal in Utrecht. Maar hij miste of kwam niet toe aan de lijn van de moeders. Geen uitstapjes naar Rijnders, Lindemans en Helwegen. Ik heb geen idee wat dat op had kunnen leveren. De lijn van mijn moeder is hij ook, maar kennelijk niet al te fanatiek, ingedoken. Het zij hem vergeven, het was zoeken in stoffige archieven en voor Napoleon kom je al snel in kerkregisters uit.
Via onderzoek van Theo van Bemmel hebben we later nog wat informatie boven tafel gekregen over een remplaçant in het leger van Napoleon, een geschiedenis die eindigt bij de Berezina maar waar het werkelijke einde is niet bekend, nooit meer teruggekomen in ieder geval.
En van iets later, de cholera brak uit in Utrecht en maakte ook in mijn voorgeschiedenis slachtoffers.
Beide gebeurtenissen zijn in mijn bloggeschiedenis terug te vinden. Achterstevoren lezen!
Waar die uitstapjes naar de vrouwelijke lijn toe leiden, ik heb geen idee. Wel weet ik dat jaren geleden een van mijn medebestuurders van de SWOS mijn opa en oma in zijn lijn zijdelings tegenkwam. Ik heb dat voor kennisgeving aangenomen.
Het onderzoek lijkt nu wat gemakkelijker, steeds meer archieven zijn gedigitaliseerd. Maar het blijft een tijdrovende klus om iets boven te krijgen. Wie weet, ga ik ooit verder op de bevindingen van mijn vader.
