Nog een uurtje voor zonsondergang en een heerlijke buitentemperatuur. In ieder geval beter dan binnen ondanks de pogingen zon en warmte buiten te houden. We drinken op het balkon een kopje koffie. Vijf hoog, prachtig uitzicht. Vier, nee daar nog een, luchtballonnen hangen boven de weilanden. Op straat een enkele vrouw die haar hondje uitlaat.
En toch is het bijzonder levendig. Honderden kauwen, soms een paar tegelijk, vaker in zwermen van twintig, dertig stuks komen terug uit de velden en verzamelen zich op de daken van de hoogbouw en in de kruinen van de bomen. Ik probeer een foto te maken maar ze zijn me te snel af, de meesten in ieder geval. En dan, op een voor ons onzichtbaar signaal verlaten de vogels onder hels kabaal hun hoge posities en verdwijnen in even verder staande bomen. Het is op slag stil. Nog een paar minuten, dan is de zon onder.
Best curieus … now you see us, now you don’t ☺
deed me denken aan de film Birds van Alfred Hitchcock
Ik ga hier in de buurt ook eens op zoek naar slaapbomen.
Mooi blog
Zonnige groet,
waarschijnlijk bij hoge gebouwen met veel (grote) bomen