‘Ik dacht dat jullie niet aan moederdag deden?’
‘Klopt, maar we fietsten toevallig in de buurt en dachten, kom laten we even een kopje thee bij oma gaan drinken.’
Op de bijgaande afbeelding een jeugdige moeder van me, een jaar of vier, vijf geleden geportretteerd. Niet dat het verschil met vandaag erg groot is, hoor, ze ziet er nog steeds goed uit voor haar leeftijd. Fijn vooral dat ze er nog steeds is, niet zo mobiel meer maar geestelijk nog steeds een bijdehandje. Met respect!
‘We doen al jaren niets aan moederdag, commercieel gedoe, we hebben er niets mee. Natuurlijk, toen de jongens klein waren en met op school vervaardigd knutselwerk thuis kwamen speelden we het mee. En nu met de kleinkinderen weer, vanzelfsprekend. Maar om nu speciaal op de tweede zondag in mei mijn moeder te bezoeken, onzin. Ze kan op een (on)regelmatig bezoekje rekenen, geen vaste momenten. En dan komen we graag. ‘
Stel je voor dat we allemaal op moederdag zouden komen. Ten eerste zou het veel te druk voor haar zijn en bovendien, de weken eromheen zou het akelig stil zijn, we zijn immers vorige week nog geweest of volgende week gaan we toch.
Nee, geen moederdag. Puur toeval dat we gisteren even ten zuiden van Houten fietsten, dat had zomaar heel ergens anders geweest kunnen zijn!
