Tijden veranderen, dat is niets nieuws

Ik ben, zoals gewoonlijk, ruim op tijd. Ik heb een hekel aan te laat komen en zeker in dit geval kan dat ook niet. De school gaat om kwart over drie uit en dan moet ik de jongens opvangen.

Eigenlijk ben ik veel te vroeg. Ik parkeer mijn auto bij hun huis en loop met een royale bocht naar school, zo kom ik meteen aan wat wandelkilometers. De straatnamen verwijzen naar de schilders in de zeventiende eeuw, Rembrandt en zijn leerlingen als Gerard Dou, Meindert Hobbema, Ferdinand Bol.

Ik passeer drie appartementencomplexen, genoemd naar kunstschilders uit latere tijden, Van Gogh, Dali en Picasso. Ook hier grote namen dus, maar een heel andere categorie. Niet langer de vaklieden, de gildemeesters die ingehuurd werden om woningen van kapitaalkrachtigen te versieren maar liefhebbers die met wisselend succes hun creaties probeerden te slijten.

Straks mag ik wat kinderen weer wat schildertechniek bijbrengen, maar wil ze vooral plezier in deze leuke hobby te geven.

1 Comment

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.