Met een spandoek, vol chocoladeletters zijn we in gedachte de straat opgegaan. Grijze dagen, afnemende druk door corona, de wens weer eens de zon op te zoeken groeide met de dag.
Het is al meer dan twee jaar geleden dat we de tot dan gebruikelijk zonvakantie op een van de Canarische Eilanden hadden. Twee jaar zijn we binnen de landsgrenzen gebleven. We hebben het getroffen met het weer, toegegeven. Maar het haalt het niet bij wat we in subtropische oorden plegen te hebben.
Verwend? Vast wel.
We hebben geboekt, veertien dagen Costa del Sol. Niet dat we morgen al weggaan. Maar, we kunnen ernaar uitkijken. En, toch maar weer een beetje Spaans ophalen.
