Wow

‘Wow’, enthousiast wijst hij naar de tikkende keukenklok, ‘ wow!’. En even later drukt hij net zo lang op de bedieningsknoppen van de magnetron tot de lampjes gaan branden. En weer ‘ wow’, wijzend naar het wonder dat hij heeft aangericht. Dan moet ik weer met hem mee, terug naar de woonkamer waar hij zijn bakje rozijnen weet.
De oppasbeurt was niet gepland. Eerlijk gezegd hadden we net besloten nog even een boterham te eten en dan de fiets te pakken voor een mooi rondje door de in herfstkleuren getooide polder. Nog even gebruik maken van het mooie weer dat deze vroege novemberdagen ons bieden.
‘ Kunnen jullie Rolan een uurtje hebben, ik wil nog wat klussen in het souterrain?’ 
Natuurlijk willen we dat, dan maken we van fietsen toch gewoon wandelen, het ventje vindt het niet leuk om lang stil te zitten. En buiten spelen is buiten spelen, toch?
Eerst maar even richting het veer. ‘Wow’, de bouwmachines hebben zijn volle aandacht, ‘wow’, nu is het het vrachtschip dat over de Lek passeert en even later de pont. Alles is mooi! In het parkje onder Lekzicht laten we hem even lopen. Een man staat aan de waterkant met zijn duitse herder, het beest gaat keer op keer achter de geworpen stok het water in. ‘Wow!’ Nee, we mogen voorlopig niet verder, prachtig vindt hij het. Van afstand dan, dichterbij is zo’n hond wel erg groot. Uiteindelijk kunnen we verder, langs de gracht. ‘ Wow’, eendjes, dat wil zeggen, elke vogel in het water is een eendje. Sorry, geen brood bij ons, dus we lopen door. ‘Klap eens in je handjes, ….’  Oma zingt haar repertoire aan kinderliedjes, peuterschoolklasje geleid, een onuitputtelijke voorraad. Ik duw de wandelwagen. Bij een appartementencomplex staat een enorme machine, een soort kraan maar met horizontaal te sturen arm om over de brede sloot de ramen te lappen en schilderwerk te verrichten. ‘ Wow’, er niet van weg te slaan. Op de machine, ‘kijk eens, wat een belevenis, opa!’ Nee hoor, dat zei hij niet, alleen maar ‘ wow’.
Na een half uurtje rond de keukenklok en de rozijnen op de salontafel brengen we het mannetje weer thuis. Wat heeft hij een hoop beleefd!