1322, Het witte huis aan de Voorhaven

Jan van Beaumont, de jongere broer van graaf Willem III van Holland gaf zijn paard de sporen. Na de laffe moord op zijn vader, Floris V had hij al de gebieden van de moordenaars, Gerard van Velsen, Willem van Zanden en Gerard Craaienhout van zijn broer gekregen. Een terechte afstraffing. Dat was 14 jaar geleden en zo werd hij heer van onder meer Gouda en Schoonhoven. Op dat moment had hij, eerlijk gezegd, geen idee wat hij met die moerassen aan moest. Zo’n Schoonhoven, net een bultje tussen rivieren en plassen. Een dorp met wat boerenbedrijfjes, een smidse, niet veel meer. Maar Willem vroeg hem daar een vesting te bouwen. Hij had het niet direct begrepen maar later viel dan toch het kwartje. De plek was van strategisch belang. Het was ongeveer, maar onduidelijk hoe precies, de grens met het grondgebied van de bisschop van Utrecht. Willem was altijd al de strateeg in de familie geweest. Hij begreep hoe de hazen lopen. Jan had grote waardering voor zijn grote broer, zo noemde hij Willem.
Jan verbleef het liefst in de Zuidelijke Nederlanden, wat moest hij zoeken in dit door muggen geplaagd moeras. Maar broer Willem was de baas en gehoorzamen had hem tot nu toe geen windeieren gelegd. En hij vond een plek waar het toch wel goed toeven was, liet er een kasteel bouwen en kwam van tijd tot tijd langs.
De opdracht voor deze reis was duidelijk, breidt kasteel Schoonhoven uit, bouw een stad en beheers de doorgang op de Lek, de zuidelijk passerende rivier. Willem had uitgelegd dat het voordeel tweeërlei was, een duidelijke grensmarkering en een bron van inkomsten, een tol op deze belangrijke waterweg. 
Het uitwerken van dit klusje was een eitje, beloof de plaatselijke bevolking vooruitgang en je maakt vrienden.
En wat er daarna allemaal gebeurde in het stadje aan de Lek?, klik op de link naar ‘ Het witte huis’ aan de Voorhaven in de rechter kolom en de geschiedenis van de Zilverstad ontvouwt zich!.

11 Comments

  1. Oh, gelukkig! Ik heb drie keer naar mijn handen gekeken, want ik ben zelf vaak in de war met links en rechts. Letterlijk dan, want politiek gezien nooit.

      1. Tuurlijk is dat geen verplichting en ik doe het ook niet altijd maar in dit specifiek geval: rond iets wat geschiedkundig correct is (en misschien toch enig opzoekingswerk vergt) een verhaal weten te weven… inspanning verdient een beloning zeg maar 😉

Laat een reactie achter bij TrudiReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.