Wanneer Caesar zijn de bello gallico schrijft krijgt hij het advies zijn nederlagen niet te vermelden, een stukje geschiedvervalsing dat zijn 
weerga niet kent. Het loopt echter anders, reden waarom wij een paar weken terug weer een nieuwe Asterix mochten begroeten. En voor mij kwam die tweede kerstdag binnen.
Nu is het geen kunst zo’n stripverhaal in een adem uit te lezen dus dat laat ik hier onvermeld.
Ik heb er weer van genoten, de humor, de verwijzingen naar het heden, de tekeningen ook. Aanbevolen voor de liefhebbers, dus!
Maar goed, geschiedvervalsing, het is van alle tijden. Geschiedenis is niet alleen gebaseerd op feiten maar ook op beleving. Mensen kunnen een gebeurtenis heel verschillend ervaren. En die ervaring slaan ze op en vertellen ze later na, als ware het werkelijk zo gebeurd. Getuigenverklaringen zijn vaak op die manier gekleurd en daardoor niet honderd procent betrouwbaar. Herinneringen worden onbewust in een andere context geplaatst. Maar ik wil dat geen geschiedvervalsing noemen, het gebeurt niet bewust. Anders wordt het wanneer mensen de geschiedenis naar hun hand zetten, bewust delen van het gebeuren aanvullen, delen weglaten, delen veranderen omdat het hen beter uitkomt.
