Wentelteefjes

‘Opa, wanneer bak je weer wentelteefjes?’

Toen onze jongens nog klein waren zag je mij hooguit in de keuken om koffie te zetten of een eitje te bakken. En een keer iedere zomervakantie bakte ik wentelteefjes. Dan was het feest!

Toen we veertig jaar getrouwd waren zaten we met kinderen en kleinkind in een vakantiepark op de Veluwe en haalde ik die oude traditie voor een keer terug.

Vorige week kreeg ik de vraag weer eens wentelteefjes te bakken. Nou vooruit, en gisteren heb ik het maar meteen gedaan! Het was heerlijk.

Van mijn kleutertijd heb ik nauwelijks herinneringen maar deze staat me nog helder voor de geest:

Mijn ouders waren met ons een paar dagen op vakantie, een pensionnetje in Ulvenhout. Kennelijk inclusief de maaltijden want als toetje kregen we een wentelteefje. Mijn zusje wilde er geen kaneel op wat luid naar de keuken doorgeseind werd: ‘Een wentelteefje zonder kaneel!’ Gek dat zoiets onnozels blijft hangen!

6 Comments

  1. Wentelteefjes hebben we thuis nooit gegeten, of het moet al zijn dat ‘Verloren brood’ vrijwel hetzelfde is.

    Dit bericht deed me wel denken aan ‘boffers’ die ik al 40 jaar niet meer heb gegeten. Op het internet vond ik een recept. Het schijnt uit de Zaanstreek te komen en ook gistboffers te worden genoemd. Soort dikke hompige pannekoek met rozijnen. Mijn moeder deed zoiets als aardappelvervanger met appelmoes. Als kind vond ik dat heerlijk. Had ook te maken met te kort geld in die tijd, maar als ik zie hoe lang je er mee bezig bent dan is zoiets in mensuren een stuk duurder.

  2. Als ik het beide invul, dan blijken het volgens wikipedia synoniemen te zijn. In Westfriesland en de Zaanstreek hebben ze een hekel aan aan woorden die op ‘je’ eindigen. Dat wordt ervaren als Haagse of Gooise kak. Ze zouden het dus Wenteltefies kunnen noemen, maar daar heb ik nog nooit van gehoord.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.