De toon is gezet, en, welja, hij mag wel eens een toontje lager. Hallo, kan dat niet wat vriendelijker?
Onwillekeurig denk ik aan een bijeenkomst bij mijn eerste werkgever. Kennelijk waren een of meer klanten wat onheus behandeld en de tweekoppige directie vond het wenselijk het voltallige personeel toe te spreken. De adjunct begon het betoog, doorspekt met termen die aan de gemiddelde werknemer voorbij gingen. Je zag ze zo hier en daar denken, praot normaol man, Utregs als ze waren. De adjunct besloot zijn betoog met: “C’ est le ton qui fait la musique”‘ waarop de directeur ingreep:
‘Het is de toon die de musiek maok.’
Ik dacht dat het vroeger alleen hier ‘bon ton’ was om frans te gebruiken maar bij jullie blijkbaar ook, alsof de gewone mens daar een boodschap aan had…
Interessantdoenerij